West Indische eilanden 1632 Mercator

Gerard Mercator (Kremer) 1512-1594                                                                         geboren in Rupelmonde (Vlaanderen). Was meer dan 60 jaar lang, naast Ptolemeus, de belangrijkste cartograaf van de wereld. Zijn naam is synoniem met de manier van kaartprojectie die heden nog steeds gebruikt wordt: de Mercator-projectie. Hoewel hij niet de uitvinder was van deze projectie was hij wel de eerste die het toepaste voor zeekaarten op zo’n manier dat kompasrichtingen in rechte lijnen op de kaarten konden worden getekend, waardoor een eeuwenoud probleem van navigatie op zee kon worden opgelost. Zijn invloed veranderde de landmeetkunde en zijn onderzoek en berekeningen leidden hem er toe af te wijken van de kaarten van Ptolemeus wat betreft de formaten en  kustlijnen van de continenten. Daardoor veranderden de lengten en afstanden van Europa en Azië aanzienlijk.

Op zijn 25^e maakte hij zijn 1^e kaart, van Palestina. Hij maakte in 1540 een kaart van Vlaanderen.  Studeerde onder Gemma Frisius, astronoom. Door zijn uitstekende werk  kreeg hij bescherming van Keizer Karel V voor wie hij een globe maakte, maar desondanks werd hij veroordeeld als Lutherse protestant, gelukkig zonder ernstige gevolgen, maar hij verhuisde er wel in 1552 om naar Duisburg. Daar zette hij de productie kaarten, instrumenten en globes voort, resulterend grootschalige kaarten van Europa (1554), de Britse eilanden (1564) en de beroemde wereldkaart op 18 pagina’s in 1569. Deze vroege kaarten zijn uiterst zeldzaam, van sommige is slechts één exemplaar bekend. Op latere leeftijd wijdde hij zich aan een serie kaarten in Ptolemeus’ Geographia, die hij zelf graveerde, en de vervaardigde resulterend in drie delen die voor het eerst de naam “Atlas” droegen. Deze naam gekozen als eerbetoon aan de Titaan Atlas, koning van Mauretanië, een geleerde filosoof, wiskundige en astronoom. De eerste twee delen van de atlas werden gepubliceerd in 1585 en 1589 en het derde in 1595, een jaar na Mercators dood.